MuSiC - FriEs - LiFe - LoVe

Vision of the Sunset....

i have been so damn busy last week that i wasn't able to make a single entry!i feel bad coz so many things happened..things that i am really itching to write about.Lalo na yung mga ginawa namin nung Monday.

Last Monday, Lesly was here and we missed her so bad. i dunno what came over Lot siya yung nagyaya na uminom kami habang pinagkukuwentuhan namin ang mga nangyayari sa buhay namin,especially sa buhay ni Les since most of the time tapos na ang isang event sa buhay niya before pa namin mabalitaan.unlike before nung roomates pa kami lagi kaming updated!haha!we went to this cafe serving booze.naghanap kami ng aircon coz that was like 3 in the afternoon.i know i know!!!starting the week with a drinking session at 3 in the afternoon, what can i say we were never known for being predictable.hehe.

the later around 5 pm,Mel texted me pupunta din daw siya ng Elbi.yehey!ang saya saya!you see once in a blue moon lang talaga kmi maging ALMOST complete..since wala si diday dahil na kay baby clark kent, si mak ayun nagseserve ng coffee sa mga konyo at foreigner sa Segafredo sa greenbelt at si atche na tour guide ng mga turista nilang bisita.

minsan ko lang makita si lot na umiiyak.strong woman!matitindi lang talaga iniiyakan niya with the exemption of those times na once a month parang biglang nagiging psychotic siya.:) that Monday ayun umiyak ulit siya.siguro dala na rin ng alcohol.depressant kasi yun.e malungkot si Lot so lalo na after ng first round namin.pero hindi ko alam na it was a big deal talaga.(although now i don't think Lot would say it was a big deal.and i agree with her.)akala ko p.m.s lang.i was wrong.

pagdating ni Mel nagkahamunan sila ni Lot at nakita ko na lang ang sarili ko na bumibili ng RedHorse kay Manong Cadapan.noon ko lang din nalaman na sa reputasyon ng elbi na karamihan ng tao ay umiinom. nakakagulat na matuklasan na konti lang ang stores na nagtitinda ng mga nakakalasing na inumin.nakakabigla pero nakakatuwa na rin!at least wala masyadong access sa mga kabataan at bagets na uminom kahit na dapat ay nasa klase.(this applies to the grade school and high school students!hehe.)

ewan ko ba what is it with Apec!pero iba talaga ang feeling pag andun ako.nakakalimutan kong nasa elbi ako.if not for the abandoned buildings na di na natapos tapos ang construction mas maganda pa ang setting dun.ayos pa ang timing namin coz it was sunset already.napakaganda!and luckily walang mga naka motor na guards na sumita sa amin. i guess dahil it was too early.akala siguro nila walang matinong tao ang mag iinom ng ganung kaaga dun.hehe.well they thought wrong.:p

we took pictures.parang naging binyag na nga rin yun ni Stitch!hehe.while we were there parang ayoko ng umalis!!!!isa talaga yun sa mga lugar dito sa elbi na babalikbalikan ko for sure!

nung natapos ang araw na iyon.umuwi na sina Mel, Lesly and Fader sa Manila at si Lot ay bumalik na sa kabukiran ng Sta.Cruz - - naisip ko ang saya talaga kapag sila ang mga kasama ko.parang i don't want the day to end.parang laging bitin.pero ganun talaga.some of themhave to work while I have to study.hehe.pero dadating yung time na makakapagbakasyon tayo guys ng matagal.out of town.dun sa mga paradise sa Pinas!hehe.yung tipong relaxation and unwinding to the max!!!i cannot wait!!!

for now makukuntento na muna ako sa visions of the sunset sa Apec...

posted by Mel @ 11:18 PM 0 comments

Nang gabing mawala ako sa mood...

Events of the day...

1. nung papasok ako ng eskwelahan kaninang umaga habang nagrereview ako sa jeep dahil may exam ako ng 9am may nakita akong kuting as in maliit pa talaga na nakikipagpatintero sa mga jeep sa Silangan Road. parang gusto kong bumaba pero siyempre ayoko namang magmukhang engot at maging bayani ni little kuting. pumikit ako kasi may paparating na jeep approaching the kuting.hindi ko nakita kung sinagasaan siya ng walang awang driver.wala naman akong narinig na iyak so pinaniwala ko ang sarili kong ok pa siya.balck and white nga pala ang kulay niya.ang cute pero feeling ko pag lumaki na yun at naging pusa na ay hindi na siya cute kundi kamukha na din siya ng ibang pusang nakikita kong nagugutom sa kalye.(ewan ko ba.subconsciously siguro ay naimpluwensyahan ako nung sinulat ni grace about sa aso.)

2. okay lang ang exam.masaya ako dahil memorization lang halos ang kailangan. and memorization is my forte!haha. ayoko ng numbers ng computation.harapan mo ko ng sasauluhin ma-eenjoy ko pa yan.naaalala ko nung high school si Mrs. ramos teacher namin sa Social Studies pinasaulo sa amin ang talambuhay ng mga bayani in one night.at pag susuwertehin nga naman ay ang isa sa may pinaka mahabang talambuhay pa ang mapunta sa akin..Dr.Jose RIzal.hehe.akala ko nung una di ko kakayanin pero naging ok naman ang lahat.back to the exam...ok alam kong mataas ang makukuha ko dun..hehe..

3. sa totoo lang ang dami ko pang dapat ikuwento pero nawala ako sa mood dahil sa maraming bagay...mahal na ang babayaran ko,tagal kasi mag warm up ng creative juices ko when it comes to writing.dumating na ang roomate ko at wala siyang kadaldalan sa taas at dun ako pumapasok.hehe.at isa sa major factors kung bakit nawala ako sa modd ay dahil sa mga plano naming di natutupad.dapat may gimik kami bukas sa Makati.ako, si mel, lot, atche, fader ay mader pero dahil s amga unexpected circumstances ay mukhang hindi pa amtutuloy.badtrip pag ganun. actually isa yun sa mga bagay na pinaka ayoko pero nangyayari talaga yun wala akong magagawa. kaya nga madalas natatakot akong masyadong maging excited coz "Life doesn't always turn out the way we planned it - from While you were Sleeping ni Sandra Bullock. isa sa mga pinaka paborito kong tag line from movies.

oh well siguro next time ko na lang itutuloy ito. pag nasa tamang ulirat at mind set na ako.:C

posted by Mel @ 7:01 AM 1 comments

"Ano ang pasista?"-Jaime Fabregas to Ricky Davao in Pinoy Blonde

as always when the it is the weekend me and my partner in crime/my dude ( Mel) always hits the cinemas. i have always thought of myself as a movie buff, what i didn't know is that he is far more updated than i am when it comes to films especially the "classics." Lemme give u an example: i didn't know War of the Worlds by tom cruise is a remake also Herbie Fully reloaded which we watched yesterday. We enjoyed it surprisingly for both of us. After watching that, i suddenly had this urge to get my own car asap.(haha!how i wish!)

But Last Saturday we were excited, well actually i was excited to see Pinoy Blonde. I dunno why. i just love seeing not-so-typical films, alternative films. it also helped i guess that the soundtrack rocks!and after watching the funnny trailer and commercials i knew i'm gonna love it.we went to Glorietta 4. Disappointed to see that it is not being shown there instead it was all foreign. It's funny. when a good Pinoy film is made it doesn't get the support it deserves. I remember, that movie by Hero Angeles and Sandara Park was shown at Glorietta 4, yet Pinoy Blonde which doesn't even compare to that crap was not shown there.( no offense meant to Hero-San fans.hehe.free country!) So we went to Glorietta 1 instead.

I always have this mind set before i watch a movie not to expect that much from it so i won't be disappointed. But Pinoy Blonde is one freakin' good movie! It has a wicked sense of humour tackling some issues about being blonde, lust, sex, love,relationships,family,the society,drugs..

Fader told us that the people who will appreciate Pinoy Blonde would have to be those with twisted and sick minds or yung mga "sabog" as he put it. haha!!!

Mel and I loved it...what does it say about how we think?!! You be the judge...
mwahaha!!!

warning: if you are not that comfortable hearing curses that much then stay away from this film...

"Yannie ikaw ang aking bulaklak"-Epi Quizon to Iza Calzado

posted by Mel @ 7:36 PM 0 comments

FLyiNg WiThOuT WiNgs

the bruises on my knees will prove it...

tuesday night nalaglag ako sa double deck.mind you sa taas ako ng double deck natutulog! dun kasi ako sa side na malamig at yung side na yun walang harang kaya ayun one wrong move and i was falling....haha! habang kinukuwento ko kina manong guard at ate anne the following night, i thought wow!!ang swerte ko!

what if....

i fell with my back hitting the floor..
or worse my head hitting the floor...

tsk tsk tsk....

then i realized...my gosh!!!!my angels came to my rescue...

thank you guys!!! mwah!!!

now magtitiis na lang ako na pagpawisan...ayos lang! mas gusto ko na ang manlagkit sa pawis at maligo na lang pagkatapos kesa naman pawisan ako at hindi na ako makatayo para maligo dahil nabaldado na ako...

kayo ano pipiliin niyo?hehe...

posted by Mel @ 7:46 AM 1 comments

StArTiNg FrOm ScRaTcH

nabuhay ulit ang natutulog kong pangarap.high school pa lang ako ay pinaplano na namin nina lot ang magka banda.ewan ko ba lumaki lang siguro talaga ako na mahilig sa musika.hindi ko lang talaga pinagtutuunan ng atensyon dahil sa aking palagay lahat ng kabataan ay pinagdadaanan ang mangarap.akala ko lilipas din.pero saglit na natabunan at nakalimutan ko na ang panaginip kong ito.nakuntento na ako sa pakikinig sa lahat ng uri ng musika.paghanga sa mga taong may lakas ng loob at nay talento na gawin ang bagay na wala akong lakas ng loob na gawin.

subalit kanina nang makita ko si acel ng moonstar 88 at ngayon ay bokalista na ng acel's day off.naisip ko.grabe!ang ganda ng boses niya!ang lamig sa tenga..hindi nakakasawa!at si atche na katabi ko ng mga oras na yun ay biglang sinambit ang ganito "annie bagay talaga sayo ang magkabanda! di ba Lot?" at sumangayon naman si Lot.napangiti ako.natutuwa ako sa mga kaibigan ko.mga kaibigan ko nga sila.hehe. napaisip na naman ako....kung may lakas lang ako ng loob na kumanta sa harap ng ibang tao. hindi naman kasi maganda ang boses ko talaga. mahilig lang talaga ako sa musika.parte na yan ng buhay ko.sabi ko nga kung magkakaron ako ng trabaho pagkatapos ng kolehiyo..yung trabahong nanaisin kong pasukan araw-araw..yung hindi ako mababato at magsasawa...dapat may kinalaman yun sa musika.pagiging disc jockey naisip ko na rin.syang nga lang at hindi ako umabot sa audisyon.di bale sa susunod...mabalik tayo kay acel...

kailangan may gawin ako. ang ayokong ayoko kasing mangyari ay yung tumanda ako na nagiisip ng mga bagay na pinagsisisihan ko. gusto ko habang may pagkakataon gawin ko na. kaya bibili ako ng gitara. mag-aaral na akong mag gitara!

hindi ko maipapangako na makikita niyo akong kumakanta sa telebisyon o maririnig niyo ang bago kong kanta sa radyo. sabihin niyo na ang babaw ng kaligayahan ko. hindi naman kasi yung kasikatan at yung pera ang mahalaga dun. mailabas mo lang sa pamamagitan ng musika yung gusto mong maramdaman ng nakikinig sayo. ang maging inspirasyon ka sa iba.kagaya ni acel.sasabihin ng iba ulul!di totoo yan bakit kapa nangangarap ng ganyan kung di ka din lang naman kikita? ewan ko ganun ako e. gusto ko lang sabihin sa sarili ko na ginawa ko ang isang bagay na matagal ko ng gustong matutunan. hindi ko alam kung matututo nga ba ako. kung mahirap o madali. pero wala namang mahirap sa taong gusto talaga. hindi ba? basta sinubukan ko at yun ang importante.

dadating ang panahon gagawan ko ng kanta ang mga mahal na mahal kong tao sa buhay.

babalitaan ko na lang kayo.

at tsaka what's the big deal???!!!!! Mag-aaral pa lang ako mag gitara!!hahahaha!!!!

i am starting from scratch.....

posted by Mel @ 7:00 AM 4 comments

WhAt's WiTh yOu pEopLe!!!!!!

• visualize what u want.think, live and dream it everyday.

• focus on what u really want 2 achieve. listen to your parent's advice ( it helps! it won't hurt you!) but do what u gotta do coz i guess we are old enough to face the consequences. pray hard.

• self-knowledge. be honest with yourself, and admit your strengths and weaknesses. once you know what u gotta do Give It Your All.

• find out who you are before you jump into anything. be truthful about your passions.

• love is more than kisses and cuddles. it has a lot to do with shared goals and interests and plenty of communication.

These things won't really assure us of a smiley-faced life. we are responsible on how our lives will turn out. there is no other person to blame if we grow old pissed off at the world. we cannot blame our parents, our friends, the people we loved but did not love us back, the people we hate yet love us, and most of all we cannot blame Him! we are all adults who can make the decisions that can either make or break us. but i really feel that if we submit to God everything we do whatever happens i know for a fact that as much as the trials and problems may hurt me, in the end i will be smiling. i am dead sure he won't allow anything bad to happen to His beautiul daughter (ha!ha!).

people just live a happy life! if u find yourself pouting just because you do not have the latest gadget or you cannot get that raise in your allowance(this doesn't apply to my yuppie friends anymore.hehe) or just because you have a pimple!!! think of the kids who would die to be in your shoes - to have your parents who are trying to provide you with what you want, to wear the clothes you're wearing, to eat the food you are eating. sometimes we are so caught up in our shallow little worlds that we forget to see the big picture! instead of casting evil glances to that girl/guy who seems to have it all or having a self-pity party just because there seems to be something missing in your life - a boyfriend or a girlfriend why don't we just take the time to see how lucky we are. try to spare a few minutes to thank Him for all the small things that we took for granted.Continue loving the people around you. be kind to them. Smile! embrace each day with a smile and with that goal to put a smile in another person's face. you just don't know how badly the people around you may need that. :)

Remember how to dream like a child again! do not be afraid to imagine what would really make you happy - no matter how wild or impossible it may seem. let this act of dreaming guide you when you're most confused about what you want out of life.

posted by Mel @ 7:18 PM 0 comments

Reflections.......

these past few weeks wala kaming ginawa ni lot kundi tumambay.pero the best ang conversations na nabubuo namin sa maghapon naming pagtambay.take for example sa likod ng library kung saan una kong nasaksihan ang wagas na pag-iibigan ng mga estudyante sa yufielvi.mga magkasintahang walang pakundangan sa paglalabas ng kanilang emosyon.hndi ko na nman sguro kailangang ilarawan pa ang gnagawa nila db?matatanda na tayo dito.haha.anyway doon umupo kami ni lot naisip ko maganda talaga ang eskwelahan ko.sarap ng hangin khit nakakanegra ang hangin dito iba pa rin e.napag usapan namin ang mga gusto naming mangyari sa buhay namin pagkatapos ng kolehiyo, magtrabaho, bumiyahe syempre sa Pinas muna (tangkilikin ang sariling atin!hehe) magkaron ng sasakyan at bahay at magkapamilya.sabi ko hindi ako natatakot sa mangyayari sa akin 5 o 10 yrs from now.ang nakakatakot ay yung paglalakbay na gagawin mo papunta dun.yung trials, disappointments...pero part yun e.naisip ko.noon high school, kwentong crushes lang grabe na kami magsigawan!ngayon tungkol na talaga 'to sa papupuntahan ng buhay namin.grabe!noon i always conform to what the majority says, yug peer pressure pinagdaanan ko yan pati ugly duckling stage, jologs stage.ang dami ng nagbago, kapag iniisip ko kung ano ako noon at ngayon.pero natutuwa ako sa pagbabago.i welcome change!alam ko magiging masaya ang buhay ko.sabi ko nga kay lot kahit maging lola na tayo young pa rin ang itsura natin kasi lagi tayong masaya.hindi mo mamapansin na may problema na kaming matindi.maikli lang ang buhay.wag natin sayangin sa pag aalala.dadating ang problema pero matatapos din yan.basta mahalin natin ang mga tao sapaligid natin.wag tayong manloloko ng kapwa.maniwala kayo sa karma.totoo yun.at kung akala natin walang nakakakita sa ginagawa natin..oh well...:)

posted by Mel @ 6:59 AM 1 comments